Mount Taranaki

Vandaag staat Mount Taranaki op ons programma, een slapende vulkaan die in 1775 voor het laatst actief is geweest. Deze vulkaan is ontstaan op een hot spot, een zwakkere plek in de aardkorst die, als de druk hoog genoeg is, de lava eruit laat spuiten. Deze lava onstaat doordat aan de (andere) oostkust de Pacifische plaat onder de Indo-australische plaat duikt. De vulkaan is 2500 meter hoog en in de winter wordt er geskied. Het is een majestueus gezicht om de berg met wat kuilsneeuw te zien liggen. Er wordt gezegd dat het, als je hem niet kunt zien, regent en als je hem wel kunt zien, gaat regenen. Dat klopt, we zien de vulkaan gehuld in nevelen en bij het oprijden van de bergwand begint het zachtjes te regenen. In deze natte omgeving groeit er van alles, varens, mossen, bomen. We maken een korte wandeling over de bergwand en gaan dan naar het informatiecentrum voor info en koffie. Aan de kust is het droog en daar maken we een langere wandeling over de Coastal Walkway van New Plymouth, een 16 kilometer lang wandelpad langs de kust. Het zand is hier zwart (vulkanisch), er zijn surfers actief op de golven en we zien een paar rotsen voor de kust uit de zee opdoemen. Op deze unieke locatie is een golfbaan aangelegd waarlangs het pad gaat, nou maar hopen dat ze geen bal verkeerd slaan. Het pad gaat over de Rewarewa brug, een brug voor fietsers en voetgangers , ontworpen met Mount Taranaki als uitgangspunt. De bogen van de brug moeten een gevoel van wind oproepen, die een metafoor is voor de blijvende geest van de doden die hier begraven liggen na een gevecht in de Musketoorlog van 1830. De scheve boog is ook een omlijsting van Mount Taranaki, die heilig is en veelbelovend voor de eeuwigheid. De brug is heel mooi maar als we erover lopen veert hij onverwacht mee, dat is best een beetje schrikken. Na 5 kwartier zijn we terug bij de auto en gaan naar ons heerlijke onderkomen met tuin.