Udawalawa National Park

Weg uit Haputale, was best een beetje fris dus niet heel erg.

Prasad rijd ons weer naar beneden (vanaf 1441m naar ongeveer 500 m), een lange rit van ongeveer 3 uur naar Udawalawa. Daar is een “elephant transit home”, waar kleine olifanten worden opgevangen die geen moeder meer hebben. Leuk maar wel een hoog Artis gehalte.

Hierna rijden wij naar een “game drive”. Na 3 meter zachtjes achteruit te rijden, want er lag een hond wijdbeens op z’n rug achter de auto, pakte de achterband net nog een pootje van de hond mee. Ik mocht het aanschouwen via de linker zijspiegel en hoorde een niet mis te verstaan gilletje.

Hierna reed Prasad snel weer iets vooruit waarna het beest zich met furie op de linker achterband stortte en wat rubber tussen de tanden nam. Hinkend liep hij weg.

Na tien meter vooruit te hebben gereden liepen wat locale mensen op ons af om duidelijk te maken dat wij links achter op de velg reden.

Uitstappen dan maar en Prasad liet toe dat de gene die hem gewaarschuwd had ook de band ging verwisselen voor een “thuiskomertje”. Wat is die man lui zeg, stak werkelijk geen vinger uit terwijl wij de kofferbak leeg maakten en de spullen gingen pakken.

Op naar een banden boer, daar heb je er gelukkig veel van in dit land!

Na een minuut waren wij er en werd de band, waarvan een behoorlijke scheur in de zijkant was gebeten, ter reparatie aangeboden. Na een half uur aanschouwen, werden Hennie en ik opgehaald door een safari jeep en bleef Prasad achter om te kijken hoe de band voor €15,- gerepareerd werd. 

De safari vond plaats in National Park Udawalawa. Prachtige beesten in hun natuurlijke omgeving waaronder jakhalzen, zoetwater krokodillen, bijeneters, adelaars, pauwen en heel veel olifanten.  

Na ongeveer twee en een half uur stopte de chauffeur omdat er twee volwassen mannetjes olifanten op het modderpad liepen, het testosteron kwam uit hun poriën. Dat werd vechten, onze chauffeur waarschuwde ons dat het gevaarlijk was en reed 20 meter achteruit, draaide de jeep en bleef wachten. Video momentje!

De mannetjes olifanten storten zich op elkaar, waarna ze even niet meer wisten hoe nu verder te gaan. Een status quo situatie waarbij ze naast elkaar liepen en dan weer elkaar met de slurven opzochten.

Na 20 minuten konden wij naar de uitgang van het park rijden.

Net voor het donker kwamen wij in het volgende “hotel” aan, een net iets te kleine tent met eigen toilet en douche ruimte (ongeveer 3 m2 badkamer ruimte, achteruit naar binnen dan maar!).

Wij waren op een eco camping beland, samen met twee backpackende jonge dames uit Engeland waarmee wij gezellig aan de praat raakten. In de avond werd buiten een smakelijk drie gangen diner verzorgd waarna wij gingen slapen.