Melbourne in de regen

In Melbourne kan het weer zo omslaan, werd vermeld. Nou, dat hebben we gemerkt, vandaag is het 20 graden minder warm dan gisteren en hele regent de hele dag. Het maakt de stad, die toch al weinig sjeu geeft nog minder aantrekkelijk. Melbourne komt op ons over als een wat saaie, betonnerige stad met weinig ruimte voor voetgangers of fietsers, snelwegen dwars door het centrum en slecht openbaar vervoer. De stad ligt rondom de Sint Philipsbaai, die zo groot is dat de reistijd van de ene naar de andere kant van de baai meer dan twee uur rijden is. Vanuit ons hotel, dat op 6 kilometer van het centrum, ligt kost het 3 kwartier om in het centrum te komen. We gaan naar St. Kilda beach. Daar huist sinds 40 jaar een kolonie dwergpinguins. Zoals de naam zegt zijn dit de kleinste pinguins, ze worden 33 cm groot en 1 kilo zwaar en zijn blauw/wit gekleurd. Overdag zijn ze vissen aan het vangen op zee, ze leggen 15 tot 50 kilometer per dag af. Na zonsondergang komen ze aan land om te rusten. In de broedtijd blijven de vaders bij de jonkies en gaan de moeders de vis vangen, die ze na zonsondergang thuis brengen. Twee weken per jaar ruien ze, hun verenpak van 10.000 veren is dan niet waterdicht en ze blijven aan land. Om die twee weken door te komen verdubbelen ze eerst hun lichaamsgewicht. Tijdens de rui zijn ze heel kwetsbaar,en snel geirriteerd. We zien onder de vlonders drie volwassen pinguins, waarschijnlijk mannetjes en twee ruiende pinguins. De rest is op zee. We rijden een stukje verder langs de baai en komen in een mooie buitenwijk met prachtige huizen met uitzicht op het strand van de baai. ’s Avonds kijken we naar de damesfinale, op grond van het spel en de snelheid in de halve finales gaf ik Muguruza de beste kans, maar het zelfvertrouwen van Kenin won. Morgen gaan we op stap naar de volgende stap op onze reis, het zuidereiland van Nieuw Zeeland. Kia Ora, her we come !