Magnetic Island

Kerst brengen we dit jaar door op een prachtige plek: Magnetic Island. Toen ontdekkingsreiziger James Cook in 1770 langs dit eiland voer, constateerde hij allerlei afwijkingen op zijn kompas en veronderstelde dat er ertshoudend, magnetisch gesteente op het eiland was. Het bleek niet zo te zijn maar het was de aanleiding voor de naam van dit mooie eiland. Het bestaat uit een berg van 497 meter hoog, die Mt. Cook is genoemd, en verder veel baaitjes. Vanmorgen zijn we van Nelly bay naar Arthur bay gereden, 4km verderop, en hebben daar de Forts trail gelopen. Een pad langs de bergwand dat langs ruines van forten uit de tweede wereldoorlog voert. De forten zijn na een aanval van Japan in 1941 gebouwd, en van 1942 tot 1945 bemand geweest. Er is geen aanval op deze plek geweest. De uitkijkpost staat op het hoogste punt van dit stukje van Magnetic Island en kijkt uit over de baaien die er vlak bij liggen, Horseshoebay, Balding bay, Radical bay, Gowrie bay, Florence bay en Arthur bay. De wandeling begint met een prachtig uitzicht over Arthur bay. We lopen door een gebied met veel granietblokken en bomen, een tropisch woud, met eucalyptus bomen en een aantal katoenstruike. Een deel van de bomen is mooi groen, een ander deel is dor door de droogte hier. Het laatse deel is het steilst en na een flinke klim komen we bij het uitzichtspunt van de officier en worden we beloond met 360 graden uitzicht over de verschillende baaien. Op de weg terug worden we door anderen geattendeerd op een kleine koala, zo leuk om die in de natuur te zien. We rijden door naar Horseshoe bay in het noorden. Daar koelen we even af in de zee. Er zijn ook hier stingers en krokodillen en er is een net gespannen om die op afstand te houden, dus daar is het veilig zwemmen. Daarna heerlijk op het gras gelegen. Aan het eind van de middag gaan we op advies van Margot van de Ferry en Ellen naar Westpoint om de zon in de zee te zien zakken. De weg is een gravelroad maar na onze ervaring in Namibie een makkie. De zon gaat mooi onder, er zijn nog wat groepjes mensen die er net als wij van genieten, met een toastje en een wijntje. Naast ons staan een paar jongens te vissen en als er een beet heeft haalt hij een kleine haai binnen. Koelbloedig doet hij zijn t shirt om de kop van de haai en bevrijdt hem rustig van het haakje en laat hem wegzwemmen in de zee. Als het bijna donker is zien we her en der kopjes en soms een stuk schild van schildpadden boven het zee oppervlak steken. We rijden met groot licht terug en zien ineens een kleine kangeroe, een wallaby, op de weg zitten en weghuppen. Het was een bijzondere eerste kerstdag.