Via de kust naar mount Gambier

Canunda National Park ligt aan de kust, Southend is een van de plaatsjes in dit park. Hier maken wij, met een zonnetje op het gezicht, een prachtige ochtendwandeling langs de kust. De wind en golven hebben hier de kalkstenen kliffen een heel grillige vorm gegeven. Dit maakt de kliffen ook heel instabiel, je kan als wandelaar niet zien in hoeverre de grond onder je voeten uitgesleten is. De vegetatie is heel divers, waaronder het in Nederland bekende helmgras (wat hier coastal spear-grass genoemd wordt). Na één uur wandelen zoeken wij de auto weer op.

Tegen de middag komen wij aan bij de “Tantanoola Caves” met prachtige stalagmieten en stalactieten in een enorme kleuren pracht. Hier krijgen wij een rondleiding en mogen in de kleine grot vele foto’s en video opnames maken. Het hele gebied rondom deze grot ligt op een breuklijn, het hele gebied is door een daling en daarna weer een steiging eerst onder zee niveau geweest en daarna weer er boven uit gestegen (de steiging vond 300.000 jaar geleden plaats). Door de kalkrijke grondlaag (dode zeedieren en koraal) en de toevoeging van magnesium (uit grondwater of zeewater) in samenwerking met kokend heet water (door opwarming van de actieve vulkanen), zijn de mineralen in de grond uiteindelijk getransformeerd in dolomiet (calcium-magnesium-carbonaat). Dit maak dit soort grotten vrij zeldzaam in de wereld! Deze kleine grot in het bijzonder heeft enorm veel natuurlijke sculpturen, welke ieder ongeveer twee centimeter per eeuw zijn gegroeid.

Na onze koffers in het hotel te hebben afgezet, gaan wij in Mount Gambier (de op twee na grootste stad in zuid-Australië) een oude vulkaan bezoeken. De stad strekt zich uit op de uitlopers van de gelijknamige vulkaan die 5 duizend jaar voor het laatst actief was. De hoofdkrater is gevuld met, het 180 meter diepe (71.000 m2),  Blue Lake. Het vreemde van dit kratermeer is dat het in de herfst en winter grijs gekleurd is en in de lente en zomer prachtig blauw is (wetenschappers weten niet hoe dit verschijnsel werkt!). Ook rijden wij nog even naar het kleinere kratermeer Valley Lake, waarop gewaterskied werd (dit mag/kan niet op het Blue lake!). 

Wij lezen op de borden bij Blue Lake over sinkholes in de buurt en laten Google maps zoeken naar een plek in de buurt waar dit verschijnsel plaats vind. “Umpherston Sinkhole (Cenote)” is het antwoord, wij volgen de aanwijzingen ! (Sinkholes ontstaan door mn. een kalk rijke ondergrond welke door water weggespoeld wordt, hierdoor kunnen zelfs ondergrondse rivieren ontstaan. Als de toplaag te dun en zwak wordt, kan deze plotseling naar beneden storten).

Na een korte rit komen wij in de stad in een parkje terecht waar deze sinkhole zich bevind, de gemeente heeft de sinkhole tot onderdeel gemaakt van het park, wij kunnen via trappen helemaal naar beneden in de holte komen waar de bezoeker gewaarschuwd wordt voor de vele bijennesten die zich in de wanden bevinden. Uniek voor ons, wij hebben nog nooit midden in zo een fenomeen gestaan.