Joffre Gorge en Hamersley Gorge

Het licht komt al vroeg de tent binnen dus lopen wij voor het ontbijt naar Joffre gorge, deze kloof ligt tweehonderd meter van de tent af. De vliegjes zijn ook vroeg opgestaan, dus Hennie doet haar “boerka” hoed op en ik het gisteren aangeschafte elastische netje wat over de hoed past en tot over de nek reikt. Uit frustratie dat ze niet op neus, oor of ooglid mogen zitten zoeken de vliegjes dan maar de ledematen op! Joffre gorge is de kleinste en smalste gorge tot nu toe maar is niet minder mooi. De rode wanden steken mooi af tegen de groene boompjes in de diepte en het water onderin weerspiegelt de wolkenlucht.

De ontbijt zaal is ook de lunch en diner zaal en allen “eco” dus zonder airco, maar het windje en de overkapping zorgen ervoor dat het dragelijk is.

Vandaag is het plan om naar Hamersley Gorge te rijden, deze kloof wordt in dit gebied het meest aangeprezen. Vanaf ons Eco resort is het zo’n één uur en één kwartier rijden, maar op de splitsing naar de kloof komen wij een bord tegen dat deze weg naar de kloof afgesloten is en de omweg blijkt nog een uur extra rijden te zijn. Maar dat is niet getreurd, want wij zitten in de airco van de auto! De “nieuwe” route gaat op het eind over een gravel weg van 45 kilometer die later ook weer terug gereden moet worden. Ook nemen grote trucks deze gravel weg, met een enorme stofwolk als gevolg. Onze auto ziet er dan ook niet meer florissant uit. 
Op de parkeerplaats bij Hamersley Gorge staan drie andere auto’s, waarvan twee eigenaren ook van ons eco resort komen. Lekker rustig dus, waardoor wij het bordje “drones verboden” kunnen negeren zodra iedereen naar hun wandelpad vertrokken is. Het is inderdaad een indrukwekkende kloof waar het waterniveau erg laag staat en kompleet oranje gekleurd is (vanwege de ijzerrijke grond in dit gebied!).

Na alles gezien te hebben rijden we naar een dorp Tom Price om te lunchen en de auto vol te tanken want morgenochtend staat er weer een lange rit op het programma. Dat gezegd hebbende,  zodra wij terug zijn in onze tent gaan de sluizen open en regent het anderhalf uur onafgebroken, wij hopen dat de wegen morgen begaanbaar zijn!

Tijdens het diner vragen wij de jongelui die hier, bijna allemaal één jaar, mogen werken of zij de weersverwachting van komende nacht kennen. Uiteindelijk blijkt het voor iedereen koffiedik kijken te zijn. Morgenochtend weten ze meer, dan krijgen ze een rapport over de toestand van de wegen per e-mail doorgestuurd.