De zout industrie in Port Hedland en de neergestorte drone

We zijn weer in de mogelijkheid om te koken en bakken, dus deze ochtend staat een broodje met “real australian” Streaky bacon en een geklutst ei op het menu. En dat vult!

Het is vandaag weer erg warm, dus verlaten wij ons huisje pas tegen het middaguur. Er zijn in de directe buurt een aantal uitzichtpunten die wij aandoen. De  Rock of Ages (rots der eeuwen) waar wij door de duinen lopen,  Cooke Point (waar een uitkijkplatform is) en Pretty Pool park (een prachtige zwemgelegenheid waar de oceaan het land inloopt).

Van ver zien wij de enorme zoutberg van Rio Tinto (een beursgenoteerd mijnbouw bedrijf), die wij graag van dichtbij willen zien. Treinen (van maximaal 3 kilometer lang!) komen en gaan naar Port Hedland voor hun ijzererts en zout. In de haven worden mega schepen volgeladen en die gaan, volgens de dame van de infobalie (van gisteren), allemaal naar China.

Aangekomen bij het uitkijkpunt van de zoutberg staat een lange treincombinatie te wachten om geladen te worden. De rails ligt tussen ons en het zout in en de autoweg houd voor ons op, maar dit is voor de drone geen probleem en maakt mooie opnames van de werkzaamheden en de omgeving.
Bij het terugvliegen wil ik de drone wat lager laten vliegen dan zijn huidige 40 meter, maar wat ik ook doe……het schermpje blijft 40 aangeven waardoor ik het “pookje” van de afstandsbediening naar beneden blijf drukken. Het blijkt een communicatie foutje te zijn tussen de afstandsbediening en de drone, want de drone had de bodem bereikt en is aan de andere kant van de treinrails blijven liggen waar wij hem niet kunnen zien en ook niet kunnen komen.
Gelukkig gaf de afstandsbediening nog wel het aantal meters door waar hij ongeveer “geland” moest zijn. Na wat heen en weer rijden komen wij aan de andere kant van de treinrails op het gebied van Rio Tinto, waar duidelijk staat dat alleen bevoegde medewerkers mogen parkeren. Hier laten wij de auto staan en gaan een kantoorruimte binnen waar een vriendelijke dame, Chelsea, vraagt wat ze voor ons kan betekenen. Na het voorval te hebben uitgelegd neemt ze ons mee naar de controlekamer van de onderneming en zien wij grote beeldschermen waar het productieproces gemonitord wordt. Er komt ook vanuit een andere deur een medewerker, Steven,binnen die net uit een auto is gestapt. Bij hem moeten wij zijn en krijgen een luisterend oor. Na uitgelegd te hebben waar de drone ongeveer moest liggen zet hij op een van de grote tv schermen Google earth op. Bij Google earth heb je ook de mogelijkheid om een digitaal meetlint te gebruiken, dus zet hij deze op maximaal 200 meter tussen de plaats waar wij stonden te dronen en (over de treinrails heen) het gebied van Rio Tinto. Ik mag vanwege de veiligheid niet met hem mee, maar hij loopt naar zijn auto met de woorden “give me five minutes“. Hennie en ik krijgen een stoel aangeboden en binnen de vijf minuten komt hij met de gehavende drone aanzetten. Wat een top vent !!

Na hen uitgebreid bedankt te hebben rijden we terug naar ons appartementje en halen de stevige klei uit alle kieren van de drone en geven hem nieuwe vleugels. Na een uurtje schoonmaken wordt hij aangezet en lijkt hij weer te functioneren. Het is een spannend avontuur geworden!