Tower Hill

Zo abrupt als de Grampians opdoemen bij onze aankomst, zo abrupt liggen ze ineens weer achter ons. We verlaten de Grampians met mooie herinneringen en rijden door het savanne landschap naar het zuiden. De kleuren van de savanne met de gele korenvelden,de koeien en de schapen, en de blauwe lucht met witte wolken vormen een mooi kleurenspel. We gaan naar Tower Hill, een slapende vulkaan. Bijzonder aan deze vulkaan is dat de krater met 3,2 kilometer doorsnee groot is en vooral dat de kraterbodem deels droog is en deels water bevat. Het is een van de 400 vulkanen in dit gebied, dat tussen Mount Gambier en Melbourne ligt, en “Newer Vulcanoe Province” heet. De laatste uitbarsting is 5 tot 7000 jaar geleden geweest. Gelukkig slaapt de vulkaan vandaag. Bij het binnenrijden zien we in het water een emoe waden. We wandelen door dit mooie gebied en treffen een boer, Derek, die hier een paar dagen op vakantie is. Hij heeft hier in 1971 als schoolkind bomen helpen planten. Met schoolbussen werden de kinderen aangevoerd. Ze hebben goed werk verricht, de vulkaanwand is van landbouwgebied omgeturnd tot een divers natuurgebied. We komen in de middag bij ons nieuwe verblijf met uitzicht op een rivier. De eigenaar spreekt enorm dialect, omdat we hier inmiddels 6 weken zijn kunnen we hem grotendeels volgen. De Australiërs zijn trots op hun versie van het Engels en dat merk je op een dag als vandaag: het is hier Australie-dag. Ze vieren de stichting van Australie, een dag om, met respect naar de aboriginals, de eigen cultuur te koesteren. Er zijn openbare events, met muziek en barbecue, private feestjes, je ziet wat meer vlaggen langs de weg. Het heeft iets weg van onze koningsdag. Voorbeelden van hun versie van het Engels zijn ‘no worries', ‘mate',’he guys', ‘how you're doing', ‘lest not forget'. We merken dat er hier veel respect wordt getoond naar de Aboriginals toe, zowel in musea als in herdenkingsplaquettes door het land heen. We krijgende indruk dat ze een speciale status hebben, ze worden minder makkelijk ontslagen en krijgen voor lichte vergrijpen meer begrip.'s Avonds eten we samen in een grote eet/zitkamer met prachtig uitzicht. We zijn op dit moment de enige gasten en we voelen ons in de grote ruimte wat verloren.