Rottnest Island
14 januari 2024 - Rottnest Island, Australië
Vandaag gaan we naar Rottnest Island. Een eiland voor de kust van Perth van 19 km2. Willem de Vlamingh ontdekte het eiland aan het eind van de 17 de eeuw. Het eiland heeft zijn eigen specifieke flora en fauna, waaronder de quokka’s, een kleine soort Walibi’s. Willem zag de unieke quokka’s aan voor grote ratten. Vandaar de naam rattennest, dat in het Engels is verbasterd tot Rottnest. We halen in Hillbarys Harbour onze fietsen voor vandaag op. Het zijn mountainbikes met een klein frame. De man die de fiets uitdeelt kijkt even naar André en gaat dan proberen een groter frame te regelen. De mensen hier zijn heel behulpzaam. Helaas is het hem niet gelukt. Met het hoog zetten van het zadel komen we een heel eind. Het is verplicht een helmpje te dragen dus Jut en Jul zijn weer paraat. De fietsen zijn oud, afgetrapt en klein, maar hebben in plaats van een ketting een snaar. Heel erg handig in een zanderige omgeving en het fietst echt soepeler.
We varen met de ferry, een grote catamaran, in 40 minuten naar het eiland toe. Het is een mix van Terschelling, de Hollandse duinen en Fuerte Ventura, met stralend weer. Het eiland is heel fietsvriendelijk, er rijden een paar bussen maar geen auto’s rond. We fietsen eerst naar de zuidelijke kant en zien prachtige vergezichten van lichte duinen, rotsachtige kusten en verschillende baaien met kristalhelder water. De weg is heuvelachtig, net als op Terschelling , met pittige colletjes, en vraagt een hoop schakelen en energie. We fietsen langs lichte duinen met helmgras, net zoals aan onze kust. We belanden na een uurtje fietsen bij little salmon bay, in het zuiden. Een baai met veel mensen, een prachtig wit strand en een aanlokkend, aquamarijn gekleurd, water. We koelen af in het water en gaan daarna snorkelen. We zien verschillende vissen, en stukjes koraal, wat heel mooi en rustgevend is om te zien. De rand van de baai doet ons aan Fuerte Ventura denken, met licht en donker kalksteen. Even op het strand gelegen maar dat wordt al snel te warm. We fietsen verder en komen langs zoutmeren die wit en roze kleuren. De roze kleur komt door de hoge zoutconcentratie en een specifieke alg. Sommige meren zijn drooggevallen en zijn nu een witte vlakte. We zien daar Australische berg eenden, steltkluten, zwaluwen en bij een waterput twee lachende duiven. Deze duivensoort is ooit uit een dierentuin in Perth ontsnapt. We komen in het noorden bij little Armstrong bay, wat rustiger is dan de baaien in het zuiden. Ook hier heerlijk afgekoeld in het heldere water. We fietsen terug naar Thomsen Bay waar we genieten van een heerlijk ijsje en eindelijk zien wij de beloofde quokka’s die al bedelend tussen de mensen doorlopen.
Na de overtocht brengen we de fietsen terug en rijden naar ons appartementje. André maakt weer het avondeten, cheeseburger met wortelsalade en we drinken er een Merlot uit de regio bij. Een lekker wijntje maar de prijs/kwaliteit verhouding is niet zo goed.
Het was een top dag, we hebben genoten. Het snorkelen was voor ons beiden het hoogtepunt van de dag.
Ik vroeg me alleen af, die Australische “beregenenden”: bedoel je berg-eenden of zo?
Ik bedoelde zeker bergeenden, dank voor je kritische blik.
Veel plezier!
Ben je familie (dochter) van Astrid ?
Voral ons laatste deel zal veel herkenning geven, dan gaan we heen en weer naar Broome.
Wel heel mooi 😎
[en hier sneeuwt het...een witte wereld!]