De hele dag op Fraser Island

Jarrad, onze chauffeur en gids, vertrekt na het ontbijt met een volle bus. Deze bus kan alles aan, stevige brede wielen een hoge wielbasis tezamen met een zware motor zorgen ervoor dat ieder obstakel moeiteloos genomen wordt. Vandaag wordt het makkelijk voor hem, gedurende de gehele dag rijden wij over het strand.

Jarrad stop na een kwartier rijden voor twee grote chesna vliegtuigjes zonder verder iets uit te leggen, de piloot van een van de vliegtuigjes stap de bus binnen en begint uit te leggen hoe fantastisch het vliegen over Fraser Island wel niet is en dat ze 14 passagiers mee kunnen nemen. Hennie knikt naar mij, wat aanleiding is om samen naar voren te lopen en de piloot een hand te geven. Wat een fantastische ervaring om vanaf het strand op te stijgen, het eiland en de oceaan te verkennen en weer 20km verderop te landen alwaar Jarrad met de bus staat te wachten met de minder “vlucht gevoelige” mede reizigers.

Nu vervolgen wij de bus toer naar het Maheno scheepswrak, wat hier sinds 1935 is gestrand na in een zware cycloon te zijn geraakt. Een prachtig stuk oud roest, waar wij met z’n allen van mogen genieten. 

Verder rijdend zien wij iets wat op rotsen lijkt, Jarrad legt uit dat het “Coffee rock” is, rotsachtig verhard zand gevormd uit oude riviersedimenten (uit het pleistoceen) van meer dan 13 duizend jaar geleden. Dit grootste zandeiland van de wereld groeit ieder jaar een beetje aan en is nu 1840km2 (123km lang en maximaal 25km breed) 

Wij stoppen ten noorden van Eli Creek om een door hekken beschermde verharde zandformatie (“The Pinnacles Coloured Sands”) te bekijken, hier heeft de regen de bovenliggende mineralen door het zand naar beneden gespoeld. Oxides en de vergane vegetatie geven voornamelijk gele en rode kleuren.

Even later rijden wij naar “Indian Head”, een kust landtong (werd door kapitein Cook zo genoemd omdat hij aldaar veel aboriginals zag en dacht dat het indianen waren). Wij lopen met z’n allen omhoog naar dit prachtige uitkijkpunt en zien beneden ons de pijlstaart roggen en verschijnende haaien in de oceaan onder ons.

Een klein stukje rijden naar het noorden en wij zijn aangekomen bij de “Champagne Pools”, natuurlijk gevormde door rotsen omringde zeewater pools. De branding schuimt over de rotsen heen waardoor het op champagne lijkt. Helaas zijn de rotsen waarover je moet lopen om in het bad te komen wel voorzien van vlijmscherpe schelpjes en ben je constant met de branding in gevecht. Maar voor de rest.....fantastisch !

Na een uurtje worden wij alweer zuidelijker afgezet bij Eli Creek, een langzaam stromende zoetwater kreek waarin je heerlijk op een rubber bandje naar beneden kan dobberen. Naar Eurong rijdend zien wij vanuit de bus nog net een jonge dingo lopen op zoek naar iets te eten.

Via het  Eurong Beach Resort, waar wij ons even op kunnen frissen, rijden wij over de ingesleten zand wegen van oost naar west naar de Ferry die ons weer naar het vaste land brengt. Op het vaste land aangekomen brengt de bus ons naar de B&B, langs de autoweg zien wij hele groepen kangoeroe’s in het veld rondscharrelen.

Nog één nachtje in de “kast” en dan gaan wij morgen Noosa opzoeken.