Fietsen door Polonnaruwa, doktersbezoek,en lopen door Ritigale jungle

Vandaag vertrekken we naar de 'gouden driehoek' van Sri Lanka waar cultuurgoed uit verschilende perioden te zien zijn. 

Polonnaruwa

We starten in Polonnaruwa, de tweede koningsstad (Anuradhapura is de eerste), waar we een museumpje bezoeken alvorens we dit Unesco erfgoed fietsend gaan bekijken. In dit gebied staan ruines van een koninkrijk uit de 12de en 13de eeuw. De koning heeft een stuwmeer laten aanleggen wat de landbouw ten goede kwam en daardoor kon deze regio zich ontwikkelen. Er werd ook handel gedreven, zelfs met China. Mister Ali in spe.

De koningen en monnikken werkten samen, ze waren boeddhistisch maar gaven hindoes de ruimte. De ruines zijn van het paleis,boeddistiche en hindoeistische tempels, een bad, de markt en een ziekenhuisje. Met wat verbeelding leuk om te zien. We zagen ook een zwartgekapte ijsvogel, en troepen ceylonkroonapen met veel jonkies, zo schattig. Ik ben nog door een hindoepriester in de oudste tempel van het eiland gezegend en kreeg de bekende rode stip op mijn voorhoofd.

Doktersbezoek

Onze chauffeur is een beetje ziek, hoofdpijn, wat hoesten en beetje niezen en mogelijk verhoging. Ik heb hem niet onderzocht maar het beeld past bij een voorhoofdsholteontsteking die in de regel vanzelf overgaat. De zorg is hier verdeeld, je hebt geen huisarts maar bezoekt of het lokale overheids ziekenhuis, waar iedereen gratis wordt geholpen,of de particuliere kliniek. Daar werken dezelfde dokters maar ze hebben toegang tot betere diagnostiek zoals CT scans en het verloopt veel sneller. Daar moet voor betaald worden. Onze chauffeur koos in eerste instantie voor het lokale ziekenhuis. Terwijl wij fietsten kreeg hij een consult en 5 medicijnen, waaronder ciproxin, dexamethason, famotidine ( maagzuurremmer), piriton wat tegen allergie werkt en paracetamol. Hij voelt zich na twee dosis al beter dan gisteren.

Politiecontrole 

Prasad is een goede chauffeur, hij blijft geduldig om alle obstakels op de weg heen rijden, honden, tuk tuks, slechte chauffeurs en houdt zich naar ons idee aan de regels. Hij zegt dat hij in 20 jaar geen auto ongeluk gehad heeft. We worden vandaag aangehouden door een politieagent. Ze staan veel langs de weg. Hij zegt dat Psarad over een doorgetrokken streep is gereden en wil een boete uitdelen. Psarad ontkent dat en zegt dat wij een camera in de auto hebben die alles filmt. Dan is de boete van de baan en wil de agent alleen nog de papieren controleren en laat ons met een nors gezicht verder rijden. Hij had gehoopt op smeergeld maar Prasad is niet voor een gat te vangen en weet zich met een klein leugentje over onze camera eruit te praten. Hij heeft weinig respect voor de politie maar heeft veel respect voor het leger. Het leger heeft in de burgeroorlog tegen de tamils gevochten en beschermt de singalesen nog steeds tegen hen. Dat dwingt respect bij hem af.

Rigita

We rijden door naar Rigita, een bergachtig stukje met jungle en ruines van meer dan duizend jaar oude kloosters. In onze reisgids staat een foto van een prachtige waterval in dit gebied. Prasad gaat even slapen en wij lopen vol verwachting de berg op. We zien wat water stromen en wat oude ruine muurtjes in een prachtig groen bos. Het pad heeft geen bordjes maar we horen water stromen en volgen de uitgesleten  paden. Tot we boven zijn en het pad zich naar beneden draait. Het is al na vieren en rond vijfen wordt het hier donker en er is kans op regen dus we besluiten de waterval te laten voor wat het is en het pad naar beneden te volgen. We komen met beginnende regen veilig terug en bedenken ons dat het beetje water dat we bij het begin van de route hebben gezien door moet gaan voor de waterval, een beetje teleurstellend. Maar het was een mooie wandeling door de jungle. 

lifter 

Het laatste verhaaltje van vandaag gaat over een medewerker van Rigita. Bij de auto aangekomen vroeg Prasad of hij meemocht rijden naar de hoofdweg wat wij prima vonden. Hij kwam naast mij op de achterbank te zitten. Hij zei niets onderweg, ik probeerde hem aan te kijken maar hij reageerde niet. Hij sprak geen Engels dus ik dacht dat hij te bescheiden was. Bij het uitstappen bedankte hij Prasad en André, ik wilde hem ook een hand geven maar hij reageerde er niet op. Prasad vertelde dat dat uit respect is, respect voor vrouwen en dat ik de vrouw van André ben en hij geen verleiding wil uitlokken bij mij of zichzelf. Heel bijzonder dat wat iemand uit respect doet voelt als disrespect en genegeerd te worden aanvoelt. Ik vond het vervelend !