Blackwood river National Park en roggen bij Hamelin Bay

21 januari 2024 - Augusta, Australië

Na de ochtend douche willen wij naar de lokale bakker lopen om wat belegde broodjes te halen, maar voordat wij op pad gaan haalt Hennie nog wat uit de achterbak van de auto. Tijdens het neer smijten van de achterklep blijft haar hand onder de klep hangen waardoor deze onder de gesloten achterklep belandt. Resultaat, drie blauwe vingers waarvan de middelste het meest beschadigd is. Na tien minuten onder de koude kraan gehouden te hebben zijn wij toch naar de bakker gewandeld voor wat overheerlijke broodjes.

Hierna gaan we het bos in. De Blackwood rivier stroomt door het oude bos wat in deze regio voor een deel nog aanwezig is. Een groot deel van dit bos is in de vorige eeuw gekapt en is nu door de mens ingenomen voor landbouw, veeteelt en bebouwing. Onze eerste stop is op de plaats waar de Chapman rivier samenvoegt met de Blackwoodrivier. Het is een heel serene plek, het zonlicht wordt gefilterd door de bomen. Het water stroomt rustig onder ons door en we genieten van de rust. Daarna wandelen we door dit woud met verschillende oude eucalyptusbomen. Overal zijn er delen met geblakerde bomen. Vaak kan de boom deels overleven en verder groeien. Een stukje verderop komen we bij Chapman bay waar je in de rivier kunt zwemmen. Ook hier is het sereen. Onze laatste stop is Sues bridge, genoemd naar Susanne die de coordinatie had van de bouw van deze brug, die in 1966 af kwam. Pittig voor die tijd. En de brug is dus even oud als ik. We komen  bij een watervalletje terecht waar we onze broodjes opeten. Ook hier dezelfde serene ervaring. Helemaal tot rust gekomen rijden we terug naar ons onderkomen. 

Even over vijfen rijden wij naar Hamelin beach. We zien onderweg een kangoeroe, met haar jong achter haar aan, de weg oversteken. Aangekomen bij het strand hopen we dat de pijlstaart roggen zich willen laten zien. En ja, na een kwartiertje komt de een na de ander voorbij zwemmen. Zelfs een moeder met haar jong komt even langs tot aan onze voeten, wat mooie foto's en video's oplevert. Thuisgekomen eten we een salade met wat toastjes. 

Foto’s

12 Reacties

  1. Loes:
    21 januari 2024
    Gelukkig hoef je geen recital te geven! Hoop dat je🎵 er niet te veel last van hebt! Wat bijzonder weer wat jullie gezien hebben, zoals kangoeroe met kalf en pijlstaartrog met jongen.
    [ik geniet mee!👌]
  2. Andre&Hennie:
    22 januari 2024
    Het was heel bijzonder Loes, en hier staat geen piano dat zou niet lukken.
  3. Theo:
    21 januari 2024
    lap tekst is ondanks blessure gelukt ! in serene stemming ? Natuurlijk door het mooie avontuur !
  4. Andre&Hennie:
    22 januari 2024
    het was bijzonder en typen doe ik met m'n wijsvinger Theo. de blessure overleef ik wel
  5. Frans:
    21 januari 2024
    Ai Hennie sterkte, je bent blijkbaar al gewend aan de Tesla met automatische sluiting :-)). Bijzonder dat je zo dichtbij die pijlstaartrog kon komen, Wel oppassen met dat dier.
    Geniet verder
  6. Andre&Hennie:
    22 januari 2024
    Ja, dat went heel snel aan en minder snel af Frans, en verder was ik ook onhandig. De roggen komen heel dichtbij dat is bijna magisch
  7. Hilda:
    21 januari 2024
    Wat is het heerlijk om jullie verhalen te lezen. Jullie maken heel wat mee👍😊 hopelijk valt het mee met de blessure
  8. Andre&Hennie:
    22 januari 2024
    We maken in een paar dagen heel veel mee Hilda wat een land. Gefeliciteerd met Niels jullie zijn ongetwijfeld heel trots op hem. mijn vinger overleeft het wel.
  9. Anja:
    21 januari 2024
    Sterkte met je hand. Gelukkig weerhoudt het jullie blijkbaar niet om te genieten van alle bijzondere dingen die jullie zien en meemaken.
  10. Andre&Hennie:
    22 januari 2024
    zo is het Anja, m'n vinger herstelt wel weer, het was een onhandige actie. We genieten volop van dit mooie land.
  11. Mathilde:
    21 januari 2024
    Hoop dat je niet zo n last van je gekneusde vingers hebt. Mooie dag weer vandaag
  12. Andre&Hennie:
    22 januari 2024
    dank je wel Mathilde, vandaag mogen we deze kamer gelukkig verlaten en rezen we verder naar en B&B in Walpole. m'n vinger neem ik mee.