Te Anau

8 februari 2020 - Te Anau, Nieuw-Zeeland

Vandaag slapen wij lekker uit, worden 8:30 uur wakker en feliciteren elkaar met de verjaardag van onze oudste dochter en realiseren ons dat het in Nederland nog geen 8 februari is. Dus moeten wij nog even wachten om ook haar te feliciteren! Gek hoor.....

Na een lekker ontbijt met verse koffie bij de lokale bakker boeken wij voor de middag een trip naar de “Glowworm Caves”, een vaartocht en rondleiding door de grot. Hierna gaan wij de auto in om naar “Lake Gunn” te rijden, dit is een pittoresk ritje naar het noorden op weg naar het onbereikbare  “Milford Sound” (tot volgende week woensdag wordt er hard gewerkt om de weg weer begaanbaar te maken). Het meer “Lake Gunn” ligt ongeveer 80 km van Te Anau, wij rijden eerst langs de grillige oever van “Lake Te Anau”. Dit meer heeft een oever van 150 km en is maar aan een kant voor auto’s bereikbaar. Wij stoppen regelmatig om foto’s te maken van de bergen en het rivieren landschap. Uiteindelijk bereiken wij het meer “Lake Gunn” waar de weg afgesloten is, omdraaien dan maar en dezelfde prachtige weg terug rijden.

Terug bij het hotel hebben wij nog een uur voordat de trip naar de “Glowworm Caves” gaat beginnen. Ons onderkomen ligt 10 minuten lopen van het vertrekpunt met de boot, deze vaart in een halfuur naar de aanlegsteiger van de grot. Het grottenstelsel is bijna 7 km lang, het gebied erboven bestaat uit kalk en zandsteen. Wij gaan maar 250 meter de grot in, dit is maar een klein stukje en gelukkig hebben wij geen last van claustrofobie. Na een klein stukje wandelen en regelmatig bukken, mogen wij een een bootje in (12 personen). Het is pik donker, wij mogen niet praten en fotograferen in de grot. Dit maakt het wel heel speciaal! De grot licht op door alle kleine puntjes aan het plafond. Dit zijn er duizenden. Zodra je ogen aangepast zijn, zie je alle personen in de boot en de nauwe ruimte waarin wij ons bevinden. De wormpjes kunnen 5 cm lang worden en kunnen hun “achterste” verlichten, hiermee simuleren zij daglicht. Motten, zandvliegjes en ander gevleugelden denken hierdoor naar het licht te vliegen. De wormpjes maken een nest van kleverige draden aan het plafond, iedere draad kost 45 minuten om te maken. Uiteindelijk wordt de “visdraad” naar binnen geslorpt als er iets gevangen wordt. Zelfs het exoskelet van een mot, die van binnenuit leeg gezogen wordt, wordt uiteindelijk naar binnen gewerkt (niets gaat verloren!). Zo leeft een “Glowworm” 9 maanden, verpopt zich tot een vlieg. Uiteindelijk leeft een mannetje 2 tot 5 dagen, een vrouwtje 1 tot 2 dagen en zij legt zo’n 150 eitjes. De vliegjes hebben geen mond, dus kunnen zich niet voeden, zijn puur en alleen voor de voortplanting in het leven geroepen (geen vakantie, niets!!). Deze soort leeft alleen in Nieuw Zeeland.

Om de schedel heel te houden wordt er weer regelmatig gebukt om de grot te verlaten. Hier hebben de Chineesjes voor ons mazzel, zij mogen met rechte rug de tent verlaten!

Naar buiten gekomen krijgen wij nog voorlichting voordat de boot ons weer terug brengt.

Het was weer een mooie belevenis !

Foto’s

5 Reacties

  1. Cornelien:
    8 februari 2020
    gefeliciteerd! met jullie dochter...Neem er maar een drankje op zou ik zeggen...😘
  2. Andre&Hennie:
    8 februari 2020
    Dank je en dat doen we zeker, op zo'n dag zijn we echt te ver weg...gelukkig is er dan een telefoon.
  3. Brenda:
    8 februari 2020
    Gefeliciteerd met Ellen. Nog even genieten van de mooie natuur
  4. Andre&Hennie:
    8 februari 2020
    Dank je wel, jij met je nicht. Op afstand vieren we het een beetje mee, en we blijven hier genieten.
  5. Loes:
    9 februari 2020
    Wat een belevenissen weer! Glowworm is een mooi muziekstuk!
    En natuurlijk van harte gefeliciteerd met Ellen, ik zal haar een appje sturen!
    Nog een fijne tijd!!!